Tappensches Familienbuch (1889)/250

GenWiki - Digitale Bibliothek
Tappensches Familienbuch (1889)
Inhalt
<<<Vorherige Seite [249]	Nächste Seite>>> [251]
Datei:Familienbuch-Tappen.djvu
Hilfe zur Nutzung von DjVu-Dateien
Texterfassung: unvollständig
Dieser Text ist noch nicht vollständig erfasst. Hilf mit, ihn aus der angegebenen Quelle zu vervollständigen!

      Quin etiam illa ipsa ars, quae iu humani generis perniciem inventa videri possit, cum sit ad civilis vitae consociationem aeque necessaria ac salutaris, dici paucis non potest, quanto nunc perfectior sit, postquam aliquanto plenius, quam olim fieri poterat, Mathematicorum inventa sunt explicata.

      Taceo nunc politiores hominum mores, tractabilioresque subjectorum sive in urbibus sive in vicis habitantium animos, ex quo suos liberalibus urtibus excultos, ex Academiis domum reduces receperunt. Postquam enim cum his, ad morum venustatem et vitae elegantiam institutis, municipales reliqui conversari coeperunt, non parum humanitatis et civilitatis ex hac consuetudine et usu trahentes, mitiores pedetentim mores induerunt.

Atque hoc, quod hactenns dixi, adeo conspicuum est, ut ipsae Gentes longinquae, ab elegautioribus artibus, quarum utilitatem naturali quadam eoecitate stupidae non sen-serant, alienissimae, ex quo sapere sero didiceruut, non sol um suos ad externa sapientiae verae quasi emporia miserint, sed etiam de fructu hujus Institut! uberrimo penitus persuasae, liberales universarum artium bonarumque mentiuin offitinns intra Imperii sui tines excita-rint, munificentissiino salariorum auetoramento illis, qui his praeessent, undique convocatis.

Quod si ei’go Populi ab hiunano cultu quondam remotiores tarn cito, et nnius alteriusve itineris experimento, quantum bonae litterae ad reipublicae felicitatem conferant, iutellexeruut, ut liberalioris disciplinae officinas satis instrnctas excitari rebus suis cousul-tum pntariut: quid de illa Gente, quae non majori unquam cura pacis bellique negotia, quam artium praeclararnm incrementa tligna judicavit, aliud sperare fas .erat, quam fore, ut ejnsdem studio, favore, maguanimitate, impensis, solidae eruditionis proventus multis quotidie auctibus copiosior cerneretur.

Itaque Gloriosissimae Memoriae Rex et Elector, Georgius Primus, antequam hinc in Angliaui ad Britannici Regni gubernacula tractanda viginti tres abhinc anuos avocaretnr, jam diu mul tum in eam incubuit curam, ut aliorum exemplo Electorum ac Principum, in Suis Ipse terris novam sedem, universis artibus accomodatam, compararet, quae coeli temperie, loci propinquitate et victus facilitate non incolas duntaxat Ipsius ditioni subjectos alliceret, sed exteris etiam, qui ingenii cnltum expeterent, longinquioris taedinm profectionis demeret aut levaret.

Dilatam demigratioue in Angliam suscepta deliberationem, cum iuterea alia ex alia cura illam interpellasset, simillimus Divinis Magni Parentis virtutibus Filius Georgius *Secnndus, Augustissimus Rex Magnae Britanniae. Franciae et Hiberuiae, Fidei Defensor, Dux Brunsviceusium et Lunebnrgensinm, S. R. J. Architliesaurarius et Elector, Dominus noster longe Clementissimus, denuo ad animum revocavit.

Etenim quamvis primus a suscepta Magnae Britanniae Corona in Germaniain redi-tus sapientissimo consilio meditata supprimeret tantisper, dum omnia ad justam maturitatem disponerentur: tarnen, cum lucnlentissimis Clementiae indiciis innotesceret, quam incredibili natalis soli amore Indulgentissimus Patriae Pater flagi'aret, vix quisque erat, quin ominare-tur, Lllum Terras Suas novo felicitatis genere, qualecnnque id esset, venisse cumulatum. Nihil tum dictum, nihil auditum est de nova Academia: sed iuterjecto triennio, ,cum itemm foecnndissima Regii adventus luce terrae Germanicae collustrarentur, nihil prius, nihil antiquius habitum est, quam ut condendae Univereitatis privilegia a Serenissimo et luvic-tissimo Principe ac Domino, Domino Carolo Ylto, Imperatore semper Augusto, rite impetrarentur. Quorum spes hand dubia postquam facta erat, exposito, qua in Suos Rex Clementissimus est voluutate, Provinciarum Proceribus consilio, cognitaque vicissim eorum voluntate, statim de privilegiis Regiis amplissimis cogitatum est, quae Imperatoriis adjuncta docentium aeque ac discentium studia magis inflannnarent.

Ergo dum id agitnr streune, quod ad Academiam condendam necessaiium liabe-batur, dum impetratis privilegiis Caesareis Regia litteris consignantur, dum basilicae Academiam hospitio excepturae iustaurantur. dmn aedes docentium commoditati inserviturae reficiuntur, dum alia loca solemnibus animi et corporis exercitiis aptautur, dum cives mo-nentur de aedificiis suis studiosornm advenarum habitationi comparandis, dum incipit man-datnm opus fervere. ecce, revera constituitur nova Academia: adsunt vocati ad publice privatimque docendum Yiri cnltissimae eruditionis laude, docendi vero dexteritate. nec