Tappensches Familienbuch (1889)/249: Unterschied zwischen den Versionen
(automatisch angelegt) |
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
||
| Zeile 1: | Zeile 1: | ||
<noinclude>{{Tappensches Familienbuch (1889)|248|254|250|unvollständig}}</noinclude> | <noinclude>{{Tappensches Familienbuch (1889)|248|254|250|unvollständig}}</noinclude> | ||
prosporatn nncodorol, non luoptl uutl vldomntur, nxqiiiHltiori Opera in ipwi penotinlin Divl-nuo «nplnntlnn ndmlssl Uli, ul Episcopis, Prosbytcrls, Dinconin nlllnquo Hiorai’eluao Divluno oporaiitlbus, nnturno inortulitntlHquo logo dofunctis sufflcorontur, poculiarlter formabantur. | |||
Quanquain ot liaoc »Scholarum ratio sacrarum nt forma, Hcopo, qui nb inilio dosti-natiiM (M'at, In Hodn sua mnunntn flxo, varin mutata est. Nam circa sneuluni a Christo nnlo iiouuin, colloglls sacordotum, qui tum Canonici vocari Hoiobant, curn liaoc. injuncta oral, ul Nacris Hibliis auditorio suo nxpiicatiN .sistoront, qui intnr pastoros grngin sacri cooptari possnnt; snd roliquis arlibus ol scinutiis vol negloctis, vol lovitor tantum curatis. Verum In hiscn quoqun cöllogiis priinum lanffljseontibus, dniudn eonsonoseoutibus Hacrarum littnrarum sludiis: qiiandoquidnm instituti hnjus alioquin laudabilis pars prancipua in cau-tionibiiH prncatioiiibus(|un pounbatur, — in claustra nt conuobiu, mouachorum familiis plu-rimis nuiitis, haoc »Sparta, t'uturos Ecclesia e miuistros praopuruudi, eoneesait. | |||
At lila ipsa non adinodum diu saunte iutogroque hoc sibi crnditum, vol potius arroptiim munus adiniuistravnrunt. Nam pi'imo leetiouibus sacris, iisdnmqun acroamaticls, non, (juod iioi'i dobobat, Codex sacor, sed corpus aliquod doctrinac substratum ost, vario coinpilatum, admixtis norruptissimac Philosophian subtilitatibns pnssimo temporatumi, pcjiiH insupnr subsnqunnti tnmporn obscuratum potius, (|iiam illustratum: quod quidnm opus ab uuntoro Pntro Lombardo, quosqun is forto SQCUIUS ost, ot qui ipsius vnsliigla longo agmino gregnliin legorunt, 8ontnntiarum nomino nsl insignitum: doinde paulatim doferbuit illa »Sontentiarum cura, rapidissimo impntu ot ardoue in scablosum . Philosophian inq*iinatissimao aliquod systoma, quod porporain Arisliotnliis vonditabanl tltulo, avnrsa. Normt ae refugifc aiiimus Roseolinos, Gilborios, Alnxaiidros, Ronavonturas, Thomas, Hcotos aliosquo liujus für Iuris viros obscuros porconsnrn, qui in tonobris ipsi caligantos, minoribiis anvi sui lumi-nibus caliginem inducoro eredebantur. | |||
Bonn i)ous, quan rermn tum l'uit facios! quam.atfoela, quain ferme confoctal cum ox monastoriis rnipublican roctores, ncclosiarum pastorns, fugiontium littnrarum eust ödes ot eruditionis qualiseunquo disponsatoros ad unuin omnns pntorontur; cum oo dnvnntum esset insaniuo, ut pro Saerae Scripturan vorhin nx Aristotolis Ethicis, tau quam o salobroso et. slorili campo docorpta hinc iudo particula pojiuilo, ad sucra rite obouuda eongregato, prae« logeretur, ox qua satis jojuiui ad coetutn Horot cohorlatio; cum oonclumatum de Eßclesin, ad linom mundi poronnatura, viderotur esse, nisi Dous pro inlinita sua bonitate, veritate ot sapiontia, proinissorum nunquam oblitus, in ipsa hac rorum porturbatioue sibi servasset, mirilienquo texisset quosdam voritatis coolostis tostos, latentes quidnm aliquamdiu. sed «41-quando tamou in lucom prodi tu ros. | |||
Atquo non pauci otiam ox cunouicorum momtsfcieorumque familiis, Patrum Ponti* iiciimquo docrotis conquirondis digerondisque iinic.n fuerunt occupati, tauto enixiori Studio, quanto magis interorat Praosulis Romani, mujestatom sui munnris, sanetitatis praotextu vcla.ta.iu, eonllrinari, ut juribus omnium, per Europatn saltom, populorum procule.itis. unus Pontifex Romanus oiniiiuin eausarum, quan in eontroversiam adduci possnnt, diseeptator ot arbiter. haberetur, possotquo pro lubitu et commodo hnpnratori, Rogibus, Principibus | |||
omnibus, doniqtie summis, imis, nnllo admisso discriinine iinpnraro. | |||
Mabuit orgo istis tomporibus Ecclesia, nullos, vol invalidos curatoms, qui liltorarutn cultu noglocto, viros suas iguorabant, aut si scirent, si ostontarnnt, praosnntissimo se im* plicabant perienlo, proptorea quod univorsa plobs, ploriquo de Proeoribus, totus autwn cloricorum, quos voeabaut, ordo superstltione monuchali erant fascinati. | |||
Ex quo autoin Imporatoros, Reg'os atque Prineipes, publican hujus calainitatis | |||
fuudo inspneto, de scholis univorsi a])paratus littorurii aperieudis cogitarunt, quas egrog'iis ipsi privilogiis muuimnt, mutata quasi scona, incredibilis rorum calastrophe pndetentim consucuta Ost. Habont Aula. Ecclesia, Curia, 8chola, quin omnns a«r singuli. qui vnl in urbibus vol in agro vitam degUUt, pro divorsis animao, corporis, rnrumque noeessiUitibus, idoneorara eopiain virorum, quibus sui cuiquo munoris partns seoure demandentur. Ex quibus, quis ost tarn imporitus aut iniquus roruiiV notissimnrum judex, qui tion intellignt, quantum ornainenti, emolumenti ac roboris a flulfca artium sc.inntiaruin(|ue, quälen illae in Academils exereentur, roipublicae omni aceodat? | |||
Version vom 27. Dezember 2012, 22:03 Uhr
| GenWiki - Digitale Bibliothek | |
|---|---|
| Tappensches Familienbuch (1889) | |
| Inhalt | |
| <<<Vorherige Seite [248] |
Nächste Seite>>> [250] |
| Datei:Familienbuch-Tappen.djvu | |
| Hilfe zur Nutzung von DjVu-Dateien | |
| Texterfassung: unvollständig | |
| Dieser Text ist noch nicht vollständig erfasst. Hilf mit, ihn aus der angegebenen Quelle zu vervollständigen!
| |
prosporatn nncodorol, non luoptl uutl vldomntur, nxqiiiHltiori Opera in ipwi penotinlin Divl-nuo «nplnntlnn ndmlssl Uli, ul Episcopis, Prosbytcrls, Dinconin nlllnquo Hiorai’eluao Divluno oporaiitlbus, nnturno inortulitntlHquo logo dofunctis sufflcorontur, poculiarlter formabantur.
Quanquain ot liaoc »Scholarum ratio sacrarum nt forma, Hcopo, qui nb inilio dosti-natiiM (M'at, In Hodn sua mnunntn flxo, varin mutata est. Nam circa sneuluni a Christo nnlo iiouuin, colloglls sacordotum, qui tum Canonici vocari Hoiobant, curn liaoc. injuncta oral, ul Nacris Hibliis auditorio suo nxpiicatiN .sistoront, qui intnr pastoros grngin sacri cooptari possnnt; snd roliquis arlibus ol scinutiis vol negloctis, vol lovitor tantum curatis. Verum In hiscn quoqun cöllogiis priinum lanffljseontibus, dniudn eonsonoseoutibus Hacrarum littnrarum sludiis: qiiandoquidnm instituti hnjus alioquin laudabilis pars prancipua in cau-tionibiiH prncatioiiibus(|un pounbatur, — in claustra nt conuobiu, mouachorum familiis plu-rimis nuiitis, haoc »Sparta, t'uturos Ecclesia e miuistros praopuruudi, eoneesait.
At lila ipsa non adinodum diu saunte iutogroque hoc sibi crnditum, vol potius arroptiim munus adiniuistravnrunt. Nam pi'imo leetiouibus sacris, iisdnmqun acroamaticls, non, (juod iioi'i dobobat, Codex sacor, sed corpus aliquod doctrinac substratum ost, vario coinpilatum, admixtis norruptissimac Philosophian subtilitatibns pnssimo temporatumi, pcjiiH insupnr subsnqunnti tnmporn obscuratum potius, (|iiam illustratum: quod quidnm opus ab uuntoro Pntro Lombardo, quosqun is forto SQCUIUS ost, ot qui ipsius vnsliigla longo agmino gregnliin legorunt, 8ontnntiarum nomino nsl insignitum: doinde paulatim doferbuit illa »Sontentiarum cura, rapidissimo impntu ot ardoue in scablosum . Philosophian inq*iinatissimao aliquod systoma, quod porporain Arisliotnliis vonditabanl tltulo, avnrsa. Normt ae refugifc aiiimus Roseolinos, Gilborios, Alnxaiidros, Ronavonturas, Thomas, Hcotos aliosquo liujus für Iuris viros obscuros porconsnrn, qui in tonobris ipsi caligantos, minoribiis anvi sui lumi-nibus caliginem inducoro eredebantur.
Bonn i)ous, quan rermn tum l'uit facios! quam.atfoela, quain ferme confoctal cum ox monastoriis rnipublican roctores, ncclosiarum pastorns, fugiontium littnrarum eust ödes ot eruditionis qualiseunquo disponsatoros ad unuin omnns pntorontur; cum oo dnvnntum esset insaniuo, ut pro Saerae Scripturan vorhin nx Aristotolis Ethicis, tau quam o salobroso et. slorili campo docorpta hinc iudo particula pojiuilo, ad sucra rite obouuda eongregato, prae« logeretur, ox qua satis jojuiui ad coetutn Horot cohorlatio; cum oonclumatum de Eßclesin, ad linom mundi poronnatura, viderotur esse, nisi Dous pro inlinita sua bonitate, veritate ot sapiontia, proinissorum nunquam oblitus, in ipsa hac rorum porturbatioue sibi servasset, mirilienquo texisset quosdam voritatis coolostis tostos, latentes quidnm aliquamdiu. sed «41-quando tamou in lucom prodi tu ros.
Atquo non pauci otiam ox cunouicorum momtsfcieorumque familiis, Patrum Ponti* iiciimquo docrotis conquirondis digerondisque iinic.n fuerunt occupati, tauto enixiori Studio, quanto magis interorat Praosulis Romani, mujestatom sui munnris, sanetitatis praotextu vcla.ta.iu, eonllrinari, ut juribus omnium, per Europatn saltom, populorum procule.itis. unus Pontifex Romanus oiniiiuin eausarum, quan in eontroversiam adduci possnnt, diseeptator ot arbiter. haberetur, possotquo pro lubitu et commodo hnpnratori, Rogibus, Principibus
omnibus, doniqtie summis, imis, nnllo admisso discriinine iinpnraro.
Mabuit orgo istis tomporibus Ecclesia, nullos, vol invalidos curatoms, qui liltorarutn cultu noglocto, viros suas iguorabant, aut si scirent, si ostontarnnt, praosnntissimo se im* plicabant perienlo, proptorea quod univorsa plobs, ploriquo de Proeoribus, totus autwn cloricorum, quos voeabaut, ordo superstltione monuchali erant fascinati.
Ex quo autoin Imporatoros, Reg'os atque Prineipes, publican hujus calainitatis
fuudo inspneto, de scholis univorsi a])paratus littorurii aperieudis cogitarunt, quas egrog'iis ipsi privilogiis muuimnt, mutata quasi scona, incredibilis rorum calastrophe pndetentim consucuta Ost. Habont Aula. Ecclesia, Curia, 8chola, quin omnns a«r singuli. qui vnl in urbibus vol in agro vitam degUUt, pro divorsis animao, corporis, rnrumque noeessiUitibus, idoneorara eopiain virorum, quibus sui cuiquo munoris partns seoure demandentur. Ex quibus, quis ost tarn imporitus aut iniquus roruiiV notissimnrum judex, qui tion intellignt, quantum ornainenti, emolumenti ac roboris a flulfca artium sc.inntiaruin(|ue, quälen illae in Academils exereentur, roipublicae omni aceodat?