Tappensches Familienbuch (1889)/089: Unterschied zwischen den Versionen

aus GenWiki, dem genealogischen Lexikon zum Mitmachen.
Zur Navigation springen Zur Suche springen
Keine Bearbeitungszusammenfassung
KKeine Bearbeitungszusammenfassung
 
(2 dazwischenliegende Versionen desselben Benutzers werden nicht angezeigt)
Zeile 1: Zeile 1:
<noinclude>{{Tappensches Familienbuch (1889)|088|94|090|unvollständig}}</noinclude>
<noinclude>{{Tappensches Familienbuch (1889)|088|94|090|unkorrigiert}}</noinclude>


ut digntts iadicaretur, qui ad uberiorem animi culturani accipiendam et studiorwm deli-cias ult er ins quaerendax e solitudine in frequentiam aliquant deduceretur. Quemad-modum enini plantartim nonnullae felicius surgunt, M transferantur: ita excelna quaa-dam ingenia non sine maximo studiorum fructu e patria migrare videmus. Itaque tertio post decimum aetatis anno sedem suani et primani studiorum alumnam elegit Halam Saxonum, florentissimo praeclarissimarum avtium emporio satis nobilitatum ad Salant oppidum. Hie vero degustata disciplina Scholastica eximias naturae dotes in lucem atque conspectum proferre coepit. Cuni pura enini latinitate et graeci sermonis elegantia prima disciplinarum rudimenta imbibit, ac talem se gessitj ut Sigismundio Erenio, perito Scholae illius moderatori, insigniter carus, coaetaneos ingenii celebritate antecellens et parentum vota praevertens, cum opümarum rer um notitia clarum con-sequeretur inter aequales nomen. Ilaec erant Scholae tyrocinia, quibus hoc obtinuit praeclari ingenii adolescens, ut cum Praeceptore, Sagaci ingeniorum aestimatore, Pa-rens, qui iustum praeclaris studiis jpretium statuebat, dignum iudicaret, qui ad uberi-orem artium mercatum et subUmiores disciplmas hauriendas in regiam aliquant Scho-lant ablegaretur. Fausto igitur pede anno seculi huius vigesimo primo Illustrem hanc Academiam Juliam adiit: non ut sub umbra nominis academici otio et delictis inäul-geret, sed ut cum. sacrarum literarum cognitione in Ecclesia cum fructu diedndi facul-tatem, in quam iuvenilis animus inclwdbat, consequeretur. Noluit autem, quod plurimi non sine maxinio cum suo tum Ecclesiae damno faciunt, illotis manibussacratissimam doctrinam contaminare, adeoque os necessario linguarum praesidio, et animum Philo-sophicanm renm cognitione ita expolivit, ut deinceps in eminentissima Sapientia felicius ac meliore auspicio versaretur. Quo fine celebriores in omni scientiarum genei'e Magistros publica voce docentes cupidissime audivit, et eum sibi thesaurum paravit, qui nullis fortunae ludibriis obnoxius solido virtutis et eruditionis fundamento innitere-tur. Testatur de eo erudita disputatio de natura demonstrationis in genere, quam cum Musarum plausu secundo vitae Academicae anno, praeside Johanne Strubio, in publica cathedra defendit. In eo dum erat} accidit, ut animum plürimarum verum studiis capessendis idoneum Medicinae insita dulcedine allectum mutato proposito ad eam, cui natura ipsum pepererat, artem addiceret. Adspiravit omnium actionum nostrarum Moderator conatibus Ms successus tales, ut anno seculi huius trigesimo solenni dispu-tatione Inaugur all, Praeside Johanne Wolfio, Med. Voctore ac Professore Ordinär io, Hospite suo venerando, quem ob morum elegantiam et insignem rerum medicamm peri-tiam cum reliquis Professoribus Omnibus nunquam non benevolum erat expertus, supre-mos in arte Medica honores et docendi privilegia suscipiencli licentiam hupet rar et. Quin, quos petebat honores reapse consequebatur, quando anno proximo sequente, per-actis peragendis, publica auctoritate ad summum dignitatis Scholasticae in arte Medica fastigium evectus solenni ritu et usitato in Academiis more Medicinae Doctor renun-ciabatur. Doctorali corona conspicuus, ut non amhitione, sed merito illa se cinctum ostender et, statim praelectiones Medicas in domestico auditorio aperuit, et gratam uti-lemque in docendo perspieuitatem auditoribus ita probavit, ut fama illius in attlam delata, anno proxime sequente, quo Galliae lustrandae aliarumve regiomim e.rternarum v'mndarum, cupiditate flagrans peregrinationes meditabatur, publico docendi muneri maturus iadicaretur, ac ordinaria Medicinae Professio clementissime ip.si demandare-tur. Professoria dignitate clarus, solitariae vitae pertaesus, de socia adsciscenda et famüia condenda consilhnn iniit, adeoque anno proximo (?), tertio videlicet post seculi
''celeberrimus; talis vir, quem qui non aestimant, non satis noverunt, et qui probe noverunt, satis aestimare nequeunt. Quandoquidem vero hodierna luce adamato Parenti maestissimae filiae ultimum pietatis officium sunt exhibiturae, nostri muneris officium est, non solum Vos, quotquot nostrae iurisdictionis subiecti estis, ut frequentes nobiscum in funus procedatis, hortari, sed et plurima quae laudanda, et innumera quae imitanda carissimus Collega noster reliquit, grata recordatione prosequi. Misit divina benignitas venerabilem nostrum Seniorem in hanc lucem anno seculi huius tertio, mensis Augusti die decimo quinto, ea circiter hora, qua mundi oculus ad occasum properabat. Patriam ne ignobilem haberet, dirina providentia sic ordinante contigit, ut, militum saevitia vicinos agros depopulante, vigilantissimus parens, qui rure tum agens Christi Ecclesiam pascebat, suavissimam tori sociam, cum foetu alvo materno concluso, vicini Episcopatus Hildesiensis metropoli committeret; quo factum fuit, ut in celebri loco primum hauriret spiritum, qui ingenii dotibus patriae huius satis per se clarae celebritatem non parum erat amplificaturus.''
 
{{NE}}''Patrem nactus est Pererendum et Doctissimum virum, Dn. {{Sperrschrift|Jacobum Tappium}}, qui ob insignem doctrinam et eximiam in coetu fidelium ad persuadendum accommodate dicendi Facultatem Schoeningensis Ecclesiae Antistitem, et vicinarum, ceu nunc loquimur, Superintendentem egit. Hic Nostrum suscepit e suavissima Coniuge {{Sperrschrift|Margaretha Kerstenia}}, honoratissima et eximiae probitatis ac modestiae foemina, quae ad annum seculi huius quadragesimum septimum supervixit, ubi placide in domino obdormivit, et pius hic filius dilectissimae matri funus paravit. Patrem defuncti genuere {{Sperrschrift|Rotgerus Tappius}}, Senator Hildesiensis spectatissimus, et {{Sperrschrift|Ilsa Jagans}}. Maternum avum habuit Reverendum et Doctissimum Virum, Dn. {{Sperrschrift|Johannem Kerstenium}}, qui divum Lutherum, summum et incomparabilem virum, nec non Philippum, communem in Germania humanioris literaturae dictatorem, vidit, audivit, et sub tantis doctoribus eos fecit in sacrarum litterarum studio progressus, ut insequentibus annis puriorem Christi doctrinam ipse uberrimo cum fructu praedicaret. Ariam maternam nactus est {{Sperrschrift|Mechtilden Ludovici}}, honestissimi nominis parentibus ortam. Proavos habuit paternum {{Sperrschrift|Zachariam Tappium}}, Patricium Hildesiensem Nobilissimum, maternum {{Sperrschrift|Abrahamum Kerstenium}}, fidelissimum Praefectum Steuerwaldensem. Proaviam denique paterna familia ipsi dedit {{Sperrschrift|Salomen}} e Nobilissima Patriciorum Brunsvicensium familia {{Sperrschrift|Dammiana}} prognatam, maternam autem {{Sperrschrift|Elisabetham Rucks}}.''
 
{{NE}}''Maioribus his progenitus vis lucem aspexerat, cum piissimi parentes de altero natali, Christianismo, ipsi conferendo cogitarent. Delatus itaque ad sacrum regenerationis fontem Christo Servatori per sponsores sacramentum dixit, et in memorimn Optimi Parentis Jacobi nomen reportavit. E cunis et gremio materno egressus primis statim infantiae annis ingenium liberale et capessendis optimarum artium studiis aptissimum ostendere, multa nec vulgaria spectatae indolis specimina edere, et tenuioris aetatis primitiis uberiorem sequentium annorum fructum polliceri videbatur. Quamprimum igitur accrescere coepit, optimi parentes praeclara et ad haurienda studia prona indole vehementer delectati, charissimum filiolum domesticis praeceptoribus, quorum in puerorum animis rite formandis dexteritas perspecta erat, iis artibus, quibus prima aetas ad humanitatem informari solet, excolendum tradiderunt. Nec fefellit eos laudabilis haec et iusto desiderio incensa voluntas, siquidem admodum brevi tempore cum pietatis fundamento optimas literas hausit, et magna quadam vi ingenii tales fecit profectus.''

Aktuelle Version vom 20. Januar 2013, 15:35 Uhr

GenWiki - Digitale Bibliothek
Tappensches Familienbuch (1889)
Inhalt
<<<Vorherige Seite
[088]
Nächste Seite>>>
[090]
Datei:Familienbuch-Tappen.djvu
Hilfe zur Nutzung von DjVu-Dateien
Texterfassung: unkorrigiert
Dieser Text wurde noch nicht korrekturgelesen und kann somit Fehler enthalten.



celeberrimus; talis vir, quem qui non aestimant, non satis noverunt, et qui probe noverunt, satis aestimare nequeunt. Quandoquidem vero hodierna luce adamato Parenti maestissimae filiae ultimum pietatis officium sunt exhibiturae, nostri muneris officium est, non solum Vos, quotquot nostrae iurisdictionis subiecti estis, ut frequentes nobiscum in funus procedatis, hortari, sed et plurima quae laudanda, et innumera quae imitanda carissimus Collega noster reliquit, grata recordatione prosequi. Misit divina benignitas venerabilem nostrum Seniorem in hanc lucem anno seculi huius tertio, mensis Augusti die decimo quinto, ea circiter hora, qua mundi oculus ad occasum properabat. Patriam ne ignobilem haberet, dirina providentia sic ordinante contigit, ut, militum saevitia vicinos agros depopulante, vigilantissimus parens, qui rure tum agens Christi Ecclesiam pascebat, suavissimam tori sociam, cum foetu alvo materno concluso, vicini Episcopatus Hildesiensis metropoli committeret; quo factum fuit, ut in celebri loco primum hauriret spiritum, qui ingenii dotibus patriae huius satis per se clarae celebritatem non parum erat amplificaturus.

      Patrem nactus est Pererendum et Doctissimum virum, Dn. Jacobum Tappium, qui ob insignem doctrinam et eximiam in coetu fidelium ad persuadendum accommodate dicendi Facultatem Schoeningensis Ecclesiae Antistitem, et vicinarum, ceu nunc loquimur, Superintendentem egit. Hic Nostrum suscepit e suavissima Coniuge Margaretha Kerstenia, honoratissima et eximiae probitatis ac modestiae foemina, quae ad annum seculi huius quadragesimum septimum supervixit, ubi placide in domino obdormivit, et pius hic filius dilectissimae matri funus paravit. Patrem defuncti genuere Rotgerus Tappius, Senator Hildesiensis spectatissimus, et Ilsa Jagans. Maternum avum habuit Reverendum et Doctissimum Virum, Dn. Johannem Kerstenium, qui divum Lutherum, summum et incomparabilem virum, nec non Philippum, communem in Germania humanioris literaturae dictatorem, vidit, audivit, et sub tantis doctoribus eos fecit in sacrarum litterarum studio progressus, ut insequentibus annis puriorem Christi doctrinam ipse uberrimo cum fructu praedicaret. Ariam maternam nactus est Mechtilden Ludovici, honestissimi nominis parentibus ortam. Proavos habuit paternum Zachariam Tappium, Patricium Hildesiensem Nobilissimum, maternum Abrahamum Kerstenium, fidelissimum Praefectum Steuerwaldensem. Proaviam denique paterna familia ipsi dedit Salomen e Nobilissima Patriciorum Brunsvicensium familia Dammiana prognatam, maternam autem Elisabetham Rucks.

      Maioribus his progenitus vis lucem aspexerat, cum piissimi parentes de altero natali, Christianismo, ipsi conferendo cogitarent. Delatus itaque ad sacrum regenerationis fontem Christo Servatori per sponsores sacramentum dixit, et in memorimn Optimi Parentis Jacobi nomen reportavit. E cunis et gremio materno egressus primis statim infantiae annis ingenium liberale et capessendis optimarum artium studiis aptissimum ostendere, multa nec vulgaria spectatae indolis specimina edere, et tenuioris aetatis primitiis uberiorem sequentium annorum fructum polliceri videbatur. Quamprimum igitur accrescere coepit, optimi parentes praeclara et ad haurienda studia prona indole vehementer delectati, charissimum filiolum domesticis praeceptoribus, quorum in puerorum animis rite formandis dexteritas perspecta erat, iis artibus, quibus prima aetas ad humanitatem informari solet, excolendum tradiderunt. Nec fefellit eos laudabilis haec et iusto desiderio incensa voluntas, siquidem admodum brevi tempore cum pietatis fundamento optimas literas hausit, et magna quadam vi ingenii tales fecit profectus.