Schleswig-Holsteinische Kirchengeschichte/2/348: Unterschied zwischen den Versionen
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
||
| Zeile 1: | Zeile 1: | ||
{{Schleswig-Holsteinische Kirchengeschichte/2|347|352|349| | {{Schleswig-Holsteinische Kirchengeschichte/2|347|352|349|korrigiert}} | ||
<tt>et remitti contingeret, cassatione, deletione, irritatione, relaxatione et remissione huiusmodi non utentur, inita dissolvimus, cassamus, irritamus, annulamus ac viribus penitus et omnino vacuamus, ipsaqve iuramenta relaxamus et remittimus, et insuper omnes et singulas personas tam ecclesiasticas qvam seculares earumqve fideiussores et obsides ad ipsorum iuramentorum, pactorum, remissionum, earumqve obligationum, contractuum et cnventionum huiusmodi oberservationem minime teneri nec ad id astrictos aut obnoxios fuisse aut esse, ipsasqve personas, qvae ad dictarum usurarum solutionem se obligarunt, qvam primum de sorte seu Capitali, qvae vel qvod vere et sine qvavis fictione aut dolo vel fraude mutuata sive mutuatum per ipsos usurarios extitit, super qvibus assertionibus personarum predictarum sic obligatarum aut eorum fideiussorum fides adhibeatur indubia, satisfecerint, ac etiam fideiussores huiusmodi liberos, qvittos et absolutos, absqve eo qvod in iudicio vel extra super ipsarum damnatarum usurarum solutione molestari, inqvietari aut perturbari possint, decernimus et declaramus. Et licet adversus ipsam usurariam pravitatem, qvam tam divina qvam humana iura abhorrent exercentes, multiplices latae sint sententiae, censurae et poenae, nihilominus humanum genus Satore zizaniae qvi secum infelices animas in eternam damnationem precipitare iugiter emolitur svadente, a vetitis nesciens abstinere, sed plus et magis esuriens ad fenus et usuram pecuniam mutuare, ut premittitur, non formidat, ultra omnes et singulas sententias, censuras et penas tam a iure qvam Romanis Pontificibus predecessoribus nostris in ipsos feneratores et usurarios promulgatas ac qvas omnem manifestum seu occultum usurarium in civitatibus, terris, oppidis, castris et villis predictis existentem ipso facto incurrere volumus omnibus et singulis utriusqve sexus personis, qvae se sacri baptismatis unda regeneratos profitentur, cuiuscunqve dignitatis, status, gradus, ordinis vel conditionis existunt, etiamsi Archiepiscopali, Episcopali, Ducali, Comitali aut alia qvavis ecclesiastica vel mundana resplendeant dignitate, inhibemus, ne deinceps usurariam pravitatem seu fenus huiusmodi directe vel indirecte, occulte vel manifeste, qvovis titulo vel colore committere seu perpetrare presumant, quod si in reprobum sensum dati</tt> | <tt>et remitti contingeret, cassatione, deletione, irritatione, relaxatione et remissione huiusmodi non utentur, inita dissolvimus, cassamus, irritamus, annulamus ac viribus penitus et omnino vacuamus, ipsaqve iuramenta relaxamus et remittimus, et insuper omnes et singulas personas tam ecclesiasticas qvam seculares earumqve fideiussores et obsides ad ipsorum iuramentorum, pactorum, remissionum, earumqve obligationum, contractuum et cnventionum huiusmodi oberservationem minime teneri nec ad id astrictos aut obnoxios fuisse aut esse, ipsasqve personas, qvae ad dictarum usurarum solutionem se obligarunt, qvam primum de sorte seu Capitali, qvae vel qvod vere et sine qvavis fictione aut dolo vel fraude mutuata sive mutuatum per ipsos usurarios extitit, super qvibus assertionibus personarum predictarum sic obligatarum aut eorum fideiussorum fides adhibeatur indubia, satisfecerint, ac etiam fideiussores huiusmodi liberos, qvittos et absolutos, absqve eo qvod in iudicio vel extra super ipsarum damnatarum usurarum solutione molestari, inqvietari aut perturbari possint, decernimus et declaramus. Et licet adversus ipsam usurariam pravitatem, qvam tam divina qvam humana iura abhorrent exercentes, multiplices latae sint sententiae, censurae et poenae, nihilominus humanum genus Satore zizaniae qvi secum infelices animas in eternam damnationem precipitare iugiter emolitur svadente, a vetitis nesciens abstinere, sed plus et magis esuriens ad fenus et usuram pecuniam mutuare, ut premittitur, non formidat, ultra omnes et singulas sententias, censuras et penas tam a iure qvam Romanis Pontificibus predecessoribus nostris in ipsos feneratores et usurarios promulgatas ac qvas omnem manifestum seu occultum usurarium in civitatibus, terris, oppidis, castris et villis predictis existentem ipso facto incurrere volumus omnibus et singulis utriusqve sexus personis, qvae se sacri baptismatis unda regeneratos profitentur, cuiuscunqve dignitatis, status, gradus, ordinis vel conditionis existunt, etiamsi Archiepiscopali, Episcopali, Ducali, Comitali aut alia qvavis ecclesiastica vel mundana resplendeant dignitate, inhibemus, ne deinceps usurariam pravitatem seu fenus huiusmodi directe vel indirecte, occulte vel manifeste, qvovis titulo vel colore committere seu perpetrare presumant, quod si in reprobum sensum dati</tt> | ||
Aktuelle Version vom 12. Oktober 2008, 12:23 Uhr
| GenWiki - Digitale Bibliothek | |
|---|---|
| Schleswig-Holsteinische Kirchengeschichte | |
| Register | 1. Band | 3. Band | 4. Band | |
| 2. Band | Inhalt des 2. Bandes | |
| <<<Vorherige Seite [347] |
Nächste Seite>>> [349] |
| Datei:SH-Kirchengeschichte-2.djvu | |
| korrigiert | |
| Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Bevor dieser Text als fertig markiert werden kann, ist jedoch noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.
| |
et remitti contingeret, cassatione, deletione, irritatione, relaxatione et remissione huiusmodi non utentur, inita dissolvimus, cassamus, irritamus, annulamus ac viribus penitus et omnino vacuamus, ipsaqve iuramenta relaxamus et remittimus, et insuper omnes et singulas personas tam ecclesiasticas qvam seculares earumqve fideiussores et obsides ad ipsorum iuramentorum, pactorum, remissionum, earumqve obligationum, contractuum et cnventionum huiusmodi oberservationem minime teneri nec ad id astrictos aut obnoxios fuisse aut esse, ipsasqve personas, qvae ad dictarum usurarum solutionem se obligarunt, qvam primum de sorte seu Capitali, qvae vel qvod vere et sine qvavis fictione aut dolo vel fraude mutuata sive mutuatum per ipsos usurarios extitit, super qvibus assertionibus personarum predictarum sic obligatarum aut eorum fideiussorum fides adhibeatur indubia, satisfecerint, ac etiam fideiussores huiusmodi liberos, qvittos et absolutos, absqve eo qvod in iudicio vel extra super ipsarum damnatarum usurarum solutione molestari, inqvietari aut perturbari possint, decernimus et declaramus. Et licet adversus ipsam usurariam pravitatem, qvam tam divina qvam humana iura abhorrent exercentes, multiplices latae sint sententiae, censurae et poenae, nihilominus humanum genus Satore zizaniae qvi secum infelices animas in eternam damnationem precipitare iugiter emolitur svadente, a vetitis nesciens abstinere, sed plus et magis esuriens ad fenus et usuram pecuniam mutuare, ut premittitur, non formidat, ultra omnes et singulas sententias, censuras et penas tam a iure qvam Romanis Pontificibus predecessoribus nostris in ipsos feneratores et usurarios promulgatas ac qvas omnem manifestum seu occultum usurarium in civitatibus, terris, oppidis, castris et villis predictis existentem ipso facto incurrere volumus omnibus et singulis utriusqve sexus personis, qvae se sacri baptismatis unda regeneratos profitentur, cuiuscunqve dignitatis, status, gradus, ordinis vel conditionis existunt, etiamsi Archiepiscopali, Episcopali, Ducali, Comitali aut alia qvavis ecclesiastica vel mundana resplendeant dignitate, inhibemus, ne deinceps usurariam pravitatem seu fenus huiusmodi directe vel indirecte, occulte vel manifeste, qvovis titulo vel colore committere seu perpetrare presumant, quod si in reprobum sensum dati