Tappensches Familienbuch (1889)/090: Unterschied zwischen den Versionen
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
||
| Zeile 1: | Zeile 1: | ||
<noinclude>{{Tappensches Familienbuch (1889)|089|95|091|unvollständig}}</noinclude> | <noinclude>{{Tappensches Familienbuch (1889)|089|95|091|unvollständig}}</noinclude> | ||
ut digntts iadicaretur, qui ad uberiorem animi culturani accipiendam et studiorwm deli-cias ult er ins quaerendax e solitudine in frequentiam aliquant deduceretur. Quemad-modum enini plantartim nonnullae felicius surgunt, M transferantur: ita excelna quaa-dam ingenia non sine maximo studiorum fructu e patria migrare videmus. Itaque tertio post decimum aetatis anno sedem suani et primani studiorum alumnam elegit Halam Saxonum, florentissimo praeclarissimarum avtium emporio satis nobilitatum ad Salant oppidum. Hie vero degustata disciplina Scholastica eximias naturae dotes in lucem atque conspectum proferre coepit. Cuni pura enini latinitate et graeci sermonis elegantia prima disciplinarum rudimenta imbibit, ac talem se gessitj ut Sigismundio Erenio, perito Scholae illius moderatori, insigniter carus, coaetaneos ingenii celebritate antecellens et parentum vota praevertens, cum opümarum rer um notitia clarum con-sequeretur inter aequales nomen. Ilaec erant Scholae tyrocinia, quibus hoc obtinuit praeclari ingenii adolescens, ut cum Praeceptore, Sagaci ingeniorum aestimatore, Pa-rens, qui iustum praeclaris studiis jpretium statuebat, dignum iudicaret, qui ad uberi-orem artium mercatum et subUmiores disciplmas hauriendas in regiam aliquant Scho-lant ablegaretur. Fausto igitur pede anno seculi huius vigesimo primo Illustrem hanc Academiam Juliam adiit: non ut sub umbra nominis academici otio et delictis inäul-geret, sed ut cum. sacrarum literarum cognitione in Ecclesia cum fructu diedndi facul-tatem, in quam iuvenilis animus inclwdbat, consequeretur. Noluit autem, quod plurimi non sine maxinio cum suo tum Ecclesiae damno faciunt, illotis manibussacratissimam doctrinam contaminare, adeoque os necessario linguarum praesidio, et animum Philo-sophicanm renm cognitione ita expolivit, ut deinceps in eminentissima Sapientia felicius ac meliore auspicio versaretur. Quo fine celebriores in omni scientiarum genei'e Magistros publica voce docentes cupidissime audivit, et eum sibi thesaurum paravit, qui nullis fortunae ludibriis obnoxius solido virtutis et eruditionis fundamento innitere-tur. Testatur de eo erudita disputatio de natura demonstrationis in genere, quam cum Musarum plausu secundo vitae Academicae anno, praeside Johanne Strubio, in publica cathedra defendit. In eo dum erat} accidit, ut animum plürimarum verum studiis capessendis idoneum Medicinae insita dulcedine allectum mutato proposito ad eam, cui natura ipsum pepererat, artem addiceret. Adspiravit omnium actionum nostrarum Moderator conatibus Ms successus tales, ut anno seculi huius trigesimo solenni dispu-tatione Inaugur all, Praeside Johanne Wolfio, Med. Voctore ac Professore Ordinär io, Hospite suo venerando, quem ob morum elegantiam et insignem rerum medicamm peri-tiam cum reliquis Professoribus Omnibus nunquam non benevolum erat expertus, supre-mos in arte Medica honores et docendi privilegia suscipiencli licentiam hupet rar et. Quin, quos petebat honores reapse consequebatur, quando anno proximo sequente, per-actis peragendis, publica auctoritate ad summum dignitatis Scholasticae in arte Medica fastigium evectus solenni ritu et usitato in Academiis more Medicinae Doctor renun-ciabatur. Doctorali corona conspicuus, ut non amhitione, sed merito illa se cinctum ostender et, statim praelectiones Medicas in domestico auditorio aperuit, et gratam uti-lemque in docendo perspieuitatem auditoribus ita probavit, ut fama illius in attlam delata, anno proxime sequente, quo Galliae lustrandae aliarumve regiomim e.rternarum v'mndarum, cupiditate flagrans peregrinationes meditabatur, publico docendi muneri maturus iadicaretur, ac ordinaria Medicinae Professio clementissime ip.si demandare-tur. Professoria dignitate clarus, solitariae vitae pertaesus, de socia adsciscenda et famüia condenda consilhnn iniit, adeoque anno proximo (?), tertio videlicet post seculi | |||
Version vom 12. November 2012, 09:28 Uhr
| GenWiki - Digitale Bibliothek | |
|---|---|
| Tappensches Familienbuch (1889) | |
| Inhalt | |
| <<<Vorherige Seite [089] |
Nächste Seite>>> [091] |
| Datei:Familienbuch-Tappen.djvu | |
| Hilfe zur Nutzung von DjVu-Dateien | |
| Texterfassung: unvollständig | |
| Dieser Text ist noch nicht vollständig erfasst. Hilf mit, ihn aus der angegebenen Quelle zu vervollständigen!
| |
ut digntts iadicaretur, qui ad uberiorem animi culturani accipiendam et studiorwm deli-cias ult er ins quaerendax e solitudine in frequentiam aliquant deduceretur. Quemad-modum enini plantartim nonnullae felicius surgunt, M transferantur: ita excelna quaa-dam ingenia non sine maximo studiorum fructu e patria migrare videmus. Itaque tertio post decimum aetatis anno sedem suani et primani studiorum alumnam elegit Halam Saxonum, florentissimo praeclarissimarum avtium emporio satis nobilitatum ad Salant oppidum. Hie vero degustata disciplina Scholastica eximias naturae dotes in lucem atque conspectum proferre coepit. Cuni pura enini latinitate et graeci sermonis elegantia prima disciplinarum rudimenta imbibit, ac talem se gessitj ut Sigismundio Erenio, perito Scholae illius moderatori, insigniter carus, coaetaneos ingenii celebritate antecellens et parentum vota praevertens, cum opümarum rer um notitia clarum con-sequeretur inter aequales nomen. Ilaec erant Scholae tyrocinia, quibus hoc obtinuit praeclari ingenii adolescens, ut cum Praeceptore, Sagaci ingeniorum aestimatore, Pa-rens, qui iustum praeclaris studiis jpretium statuebat, dignum iudicaret, qui ad uberi-orem artium mercatum et subUmiores disciplmas hauriendas in regiam aliquant Scho-lant ablegaretur. Fausto igitur pede anno seculi huius vigesimo primo Illustrem hanc Academiam Juliam adiit: non ut sub umbra nominis academici otio et delictis inäul-geret, sed ut cum. sacrarum literarum cognitione in Ecclesia cum fructu diedndi facul-tatem, in quam iuvenilis animus inclwdbat, consequeretur. Noluit autem, quod plurimi non sine maxinio cum suo tum Ecclesiae damno faciunt, illotis manibussacratissimam doctrinam contaminare, adeoque os necessario linguarum praesidio, et animum Philo-sophicanm renm cognitione ita expolivit, ut deinceps in eminentissima Sapientia felicius ac meliore auspicio versaretur. Quo fine celebriores in omni scientiarum genei'e Magistros publica voce docentes cupidissime audivit, et eum sibi thesaurum paravit, qui nullis fortunae ludibriis obnoxius solido virtutis et eruditionis fundamento innitere-tur. Testatur de eo erudita disputatio de natura demonstrationis in genere, quam cum Musarum plausu secundo vitae Academicae anno, praeside Johanne Strubio, in publica cathedra defendit. In eo dum erat} accidit, ut animum plürimarum verum studiis capessendis idoneum Medicinae insita dulcedine allectum mutato proposito ad eam, cui natura ipsum pepererat, artem addiceret. Adspiravit omnium actionum nostrarum Moderator conatibus Ms successus tales, ut anno seculi huius trigesimo solenni dispu-tatione Inaugur all, Praeside Johanne Wolfio, Med. Voctore ac Professore Ordinär io, Hospite suo venerando, quem ob morum elegantiam et insignem rerum medicamm peri-tiam cum reliquis Professoribus Omnibus nunquam non benevolum erat expertus, supre-mos in arte Medica honores et docendi privilegia suscipiencli licentiam hupet rar et. Quin, quos petebat honores reapse consequebatur, quando anno proximo sequente, per-actis peragendis, publica auctoritate ad summum dignitatis Scholasticae in arte Medica fastigium evectus solenni ritu et usitato in Academiis more Medicinae Doctor renun-ciabatur. Doctorali corona conspicuus, ut non amhitione, sed merito illa se cinctum ostender et, statim praelectiones Medicas in domestico auditorio aperuit, et gratam uti-lemque in docendo perspieuitatem auditoribus ita probavit, ut fama illius in attlam delata, anno proxime sequente, quo Galliae lustrandae aliarumve regiomim e.rternarum v'mndarum, cupiditate flagrans peregrinationes meditabatur, publico docendi muneri maturus iadicaretur, ac ordinaria Medicinae Professio clementissime ip.si demandare-tur. Professoria dignitate clarus, solitariae vitae pertaesus, de socia adsciscenda et famüia condenda consilhnn iniit, adeoque anno proximo (?), tertio videlicet post seculi