Schleswig-Holsteinische Kirchengeschichte/2/350
| GenWiki - Digitale Bibliothek | |
|---|---|
| Schleswig-Holsteinische Kirchengeschichte | |
| Register | 1. Band | 3. Band | 4. Band | |
| 2. Band | Inhalt des 2. Bandes | |
| <<<Vorherige Seite [349] |
Nächste Seite>>> [351] |
| Datei:SH-Kirchengeschichte-2.djvu | |
| korrigiert | |
| Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Bevor dieser Text als fertig markiert werden kann, ist jedoch noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.
| |
aliisqve festivis diebus post Missam et Vesperos pulsatis campanis candelis accensis et in terram proiectis atqve extinctis cum aliis solemnitatibus qvae cum crucis triumphantis vexillo et trina lapidum proiectione solemniter excommunicatos, aggravatos, reaggravatos, maledictos, beneficiis privatos, inhabiles et infames denuncient et declarent, donec cecitate et cordis duritia deposita ac penitentia ducti ad Ecclesiae unitatem satisfactione previa reversi, a nobis vel Romano pontifice plenam reconciliationis gratiam de premissis meruerint obtinere. Invocato ad premissa peragenda, si opus fuerit, auxilio brachii secularis. Non obstantibus felicis recordationis Bonifacii PP. VIII. predecessoris nostri constitutionibus, illa presertim qva cavetur, ne qvis extra suam civitatem vel dioecesim nisi in certis exceptis casibus et in illis ultra unam dietam a fine suae dioecesis ad iudicium evocetur seu ne Judices a sede apostolica deputati extra civitatem vel dioecesim in quibus deputati fuerint, contra quoscunque procedere aut alii vel aliis vices suas committere presumant, et de duabus dietis in Concilio generalis, nec non de personis ultra certum numerum ad iudicium non vocandis et aliis constitutionisbus et ordinationibus apostolicis contrariis qvibuscunqve. Aut si aliqvibus communiter vel divisim ab eadem sit sede indultum, qvod interdici suspendi vel excommunicari aut extra vel ultra certa loca ad iudicium evocari, seu quavis alia pena muletari non possint, per litteras apostolicas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi mentionem et qvibuslibet aliis privilegiis, indulgentiis et litteris apostolicis gernalibus vel specialibus, qvorumcunqve tenorum existunt, per qvae presentibus non expressa vel totaliter non inserta effectus presentium in aliqvo impediri seu retardari posset. et qvae qvoad hoc nolumus cuiqvam in aliqvo suffragati, et de qvibus eorumqve totis tenoribus de verbo ad verbum habenda esset in nostris litteris mentio sepcialis. Verum cum difficile esset praesentes litteras ad singula, ubi forsan necessariae erunt, loca deferre, volumus et eadem auctoritate decernimus, qvod earum Transsumpto manu Notarii publici ac alicuius Archiepiscopi, Episcopi sive Praelati sigillo munito ubilibet